Liefde laat geen sporen na

Informatie

Een uitdrukking van de zuivere schoonheid, verwondering en emotionele intimiteit bestaan dat ontbloot is van de filters van afgescheidenheid

‘En één schitterend, ontastbaar ogenblik van iets wat ik alleen maar liefde of genade kan noemen, voelde het zoals op een vroege lenteochtend in mijn geboortestreek, na de winter, wanneer de wind dat eerste vleugje warmte meevoert dat de tranen naar je ogen stuwt en je tussen de bomen door doet wandelen en je op je tenen laat staan om hun jonge blaadjes licht aan te raken, om daarna in het gras te liggen en je ogen dicht te doen en de zon op je huid te voelen en te horen hoe de vogels je alles vertellen wat je ooit zou kunnen vragen of willen weten. De waarheid: dat er niemand thuis is. En ook nooit is geweest. Hierbinnen zit niemand. Alleen het leven zelf. Leven zelf. Nu eens spreekt het, dan weer zingt het. En altijd danst het. Alleen maar leven; alles wat er te zien valt wanneer we bevrijd zijn van de filters die mensen als 3D-brillen dragen als ze naar de film van hun schijnbare bestaan in de droom kijken.’

Liefde laat geen sporen na bestaat uit posts op Facebook die Miranda plaatste toen zij met een avant-gardistische theatergroep op tournee was in Europa, plus haar latere werk tijdens een stilteretraite. De rest van het boek is een serie vertellingen over goeroes en overpeinzingen van een aantal algemene vragen over non-dualiteit, maar ook levendige en doorvoelde poëtische beschouwingen. Ongetwijfeld zul je Miranda’s intieme en prachtig beschreven non-duale perspectief bijzonder ontroerend en inzichtelijk vinden.